Denken versus mediteren
home info publicaties zoeken



Status: In bewerking     Laatste (geregistreerde) bijwerking: 2029-04-20   


Denken versus mediteren


Waarom? Waarom dit? Waarom dat? Wat is de essentie van een waarom-vraag? Het is het geloof dat het antwoord te vinden is in de uiterlijke, externe, wereld. Dit is de wereld die we waarnemen via onze zintuigen. Met deze manier van werken, waarom-vragen stellen en de wereld van buitenaf bekijken, is niets mis, maar het is wel onvolledig, eng zelfs. Het sluit de innerlijke wereld meteen uit. Dit heeft met maya (illusie) te maken.
Maya op het niveau van de stoffelijke wereld zegt: er is alleen maar wat via de zintuigen waarneembaar is, al de rest is onzin.

Meditatie werkt volledig anders: de blik is niet naar buiten, maar naar binnen gericht. Hiertoe worden de zintuigen zoveel mogelijk uitgeschakeld. Ook het ik komt er zo weinig mogelijk aan te pas. Je kunt het zien als het "ego-gordijn" dat weggeschoven wordt (1) waardoor wat zich op de achtergrond bevindt zich kan openbaren.
Open-baren, een prachtig woord. Er is zoveel dat gesloten is. Nemen we als voorbeeld een bloem. We zien de uiterlijke vorm de bloem. En bij een bloem - veel meer dan bij bijvoorbeeld een boom - openbaart zich een glimp van schoonheid. Blijven we bij die bloem stilstaan dan komt er - wellicht - een veel diepere openbaring, dan zien we schoonheid "van de binnenkant", wat schoonheid echt is.
Door te mediteren, ook naar een bloem kijken kan een vorm van mediteren zijn, kan wat binnenin leeft zich openbaren. Probeer het niet vast te grijpen, onder andere door het in woorden te beschrijven, want dan is het weg. Het hogere, waaronder schoonheid, laat zich niet in de 'gevangenis' van het lagere stoppen.

Denken versus mediteren. Denken kwam aan bod, mediteren ook. Nu nog "versus", het ene t.o.v. het andere.

  • Het belangrijkste kwam reeds aan bod: binnen t.o.v. buiten. De benadering is totaal anders.
  • Aandachtig zijn is ook totaal anders. Bij denken fixeren we ons op het onderwerp. Bij mediteren fixeren we juist niet, we laten alles open.
  • Het denken gaat over de fysieke, besgrensde, wereld. Het hogere domein kent geen grenzen, onbegrensd. Kan dit? Ja, doordat het niet fysiek is. Gelukzaligheid bijvoorbeeld is niet iets fysiek. En toch kan het zich openbaren.
  • Soms lijken zaken diep beredeneerd, terwijl het in werkelijkheid het stromen van creativiteit was (2).



(1) Zie de tekst: Een goed gevoel als beloning, hoe werkt dit? Een kijk vanuit de non-dualiteit

(2) Je kunt het zelfs zien vanuit de kwantumfysica.



Printvriendelijk